De dag dat ik Abraham fotografeerde was zo’n echte winterdag. Koud, guur en mistig. Niet echt een fotodag. Dacht ik. Daar bleek een vergissing. Als interim-manager was Abraham gewend met een frisse blik te kijken. Liever geen standaardplaatjes, eigenlijk vielen de mistige foto’s achteraf het meest in de smaak. Na mijn eerste selectie kwam hij bij mij op kantoor foto’s uitkiezen. Zijn keuze was eigenzinnig en tot mijn plezier gebruikt hij de foto van deze blog nu als profielfoto. De rode foto heb ik er voor de lol bij gedaan, vanwege de filmische butler sfeer.
